Macarena Mendoza (38), office manager
‘Ik heb Spaans, Frans en Hondurees bloed, maar bij het Franse gerecht mosselen mouclade voel ik me het meest thuis. Het is een lekker en makkelijke maaltijd en Nederland heeft heerlijke Zeeuwse mosselen. Mijn Franse oma maakte het voor me als ik bij haar op vakantie was. Als ik het eet dan zie ik onze familie na een dagje strand aan tafel zitten en mijn oma het eten opscheppen.’
‘Mijn moeder is een Française. Zij woont in mijn geboortestad La Rochelle, een Franse havenstadje aan de Atlantische Oceaan ten noorden van Bordeaux. Het is een van de weinige protestantse steden in Frankrijk, en heeft veel historische gebouwen. Ik heb er vis leren eten en oesters en mosselen gesneden van de rotsen. Die namen we mee in een mandje en kookten we thuis.’
Madrid
‘Mijn ouders hebben elkaar 40 jaar geleden ontmoet in Madrid tijdens een uitwisselingsprogramma voor studenten. Mijn moeder studeerde Spaanse cultuur en taal. Mijn vader studeerde politicologie en is geboren in Honduras. Hij heeft vanaf zijn vierde in New York gewoond en voelde zich meer Amerikaan dan Hondurees. Hij studeerde politicologie.
‘Zijn grote passie was koken en hij heeft in Madrid een aantal restaurants gehad. In die tijd kende de Spaanse hoofdstad bijna alleen Spaanse restaurants en hij bracht iets nieuws. Hij kookte graag Aziatisch en experimenteerde met eten en restaurantformules.’
Tamales
‘Mijn Hondurese oma maakte tijdens Kerst tamales, gestoomde maïsdeegrollen met vulling. Dat is zo ingewikkeld om te bereiden dat je er liefst 50 tegelijk maakt en drie weken van eet. Destijds kon je veel ingrediënten niet krijgen in Spanje, zoals maïsmeel. Mijn oma kwam uit Latijns-Amerika en nam daarom altijd met kilo’s maïsmeel mee naar Spanje.’
‘In de jaren negentig ging ik met vrienden backpakken in Europa. Amsterdam was een verplichte stop, ook omdat de zus van mijn vader en haar man hier woonde. Ik heb hier mijn man ontmoet: het kind van een Portugese gastarbeider en Nederlandse moeder.’
Delflandplein
‘Eind 1997 ben ik naar Amsterdam verhuisd, en hebben we twee jaar in Zuid-Oost gewoond. Dat voelde echter niet als Nederland, het had evengoed een ander land kunnen zijn. In 2000 woonden we in de Hoofddorppleinbuurt en 10 jaar later zijn we verhuisd naar een nieuwbouwwoning bij het Delflandplein. Ik heb altijd een goed gevoel gehad bij Nieuw-West. Het is dichtbij het Vondelpark, het Amsterdamse bos, je kunt op de fiets naar het centrum en bent ook zo op Schiphol. Het is er groen en ruim. Mijn kinderen kunnen op straat spelen.’
‘Ik zie mijn gemengde bloed terug in Nieuw-West. Ik vind het stadsdeel op Spanje lijken: als een laatbloeier met potentieel die nu teveel van hetzelfde biedt. Het kan zoals Frankrijk worden, een wijk met prestige en allure. En Nieuw-West komt net als Honduras uit een achterstandspositie.’